Chcecie tego czy nie i tak czeka nas nowa ustawa antykryzysowa

Źródło: freedigitalphotos.net

W dobie dotykającej coraz to nowe obszary gospodarki recesji konieczne jest podjęcie kluczowych decyzji i działań niezbędnych do polepszenia trudnej sytuacji na rynku; względnie złagodzenia skutków kryzysu, który dotyka w równej mierze przedsiębiorców, pracowników i konsumentów. Resort pracy planuje, aby w połowie roku weszła w życie nowa ustawa antykryzysowa – czy wiecie, jakie zmiany niesie ze sobą ów dokument?

Wiadomo już, że wachlarz rozwiązań, z których będą mogli skorzystać przedsiębiorcy jest zdecydowanie uboższy w porównaniu z poprzednią ustawą antykryzysową obowiązująca w latach 2009-2011. Wynika to bezpośrednio z analizy skuteczności poprzednich rozwiązań, z których wiele nie sprawdziło się a część z nich okazała się wręcz totalną katastrofą.

NAJWAŻNIEJSZE POSTANOWIENIA PROJEKTU NOWEJ USTAWY ANTYKRYZYSOWEJ:

1. Szczegółowe zdefiniowanie instytucji tzw. przestoju ekonomicznego – Resort Pracy chce, aby firmy zagrożone zwolnieniami mogły ubiegać się o dopłaty do wynagrodzeń pracowników. Przedsiębiorca uzyskałby dofinansowanie w postaci świadczeń na częściowe wypłaty pensji za czas przestoju ekonomicznego.
2. W czasie przymusowego przestoju pracownik będzie mógł zostać wysłany na szkolenie czy studia podyplomowe, które zostaną sfinansowane z FGŚP.
3. Możliwość obniżenia pracownikom wymiaru czasu pracy wraz z możliwością proporcjonalnego obniżenia wynagrodzenia bez konieczności dokonywania wypowiedzeń zmieniających.
4. Precyzyjne określenie okresu, w którym pracodawcy będą mogli swobodnie korzystać z uprawnień przysługujących im na mocy w/w pkt. 1 i 2. Powyższe rozwiązania będą mogły być stosowane łącznie przez 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy od dnia podpisania umowy. Ich wprowadzenie będzie mogło być wprowadzone na podstawie układu zbiorowego pracy lub porozumienia z zakładową organizacją związkową, a w braku związku zawodowego – na podstawie porozumienia zawartego przez takiego przedsiębiorcę z przedstawicielami pracowników.  
5. Wsparcie ekonomiczne dla przedsiębiorstw, których obroty  (ilościowo lub wartościowo) spadły o co najmniej 20% w ciągu sześciu miesięcy z ostatnich 12 – w takiej sytuacji możliwe będzie uzyskanie od Państwa dopłat do wynagrodzeń pracowników.
6. Gwarancja ochrony zatrudnienia w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące licząc od czasu zakończenia pobierania świadczeń przewidzianych w ustawie.

Pracodawca, którego przedsiębiorstwo znalazło się w trudnej sytuacji ekonomicznej, będzie mógł podjąć decyzję o obniżeniu etatów swoim pracownikom i wystąpić do odpowiednich instytucji (w projekcie nowej ustawy antykryzysowej wskazano w tym celu marszałków poszczególnych województw) z wnioskiem o zawarcie umowy na wypłatę pracownikom świadczeń ze środków zasiłek wypłacany z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Dopiero wtedy grupie pracowników objętych w/w umową przysługiwać będzie świadczenie do wysokości 100% zasiłku, o którym mowa w art, 72 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wysokość zasiłku będzie oczywiście uzależniona od stopnia obniżenia wymiaru czasu pracy.

Ważne:

Z w/w pomocy nie będą mogły skorzystać firmy zagrożone upadłością – gdyż przewidziana jest ona tylko tym, które dzięki wsparciu odzyskają pełną możliwość funkcjonowania, gdy tylko sytuacja na rynku pracy i w gospodarce się poprawi.

PROPOZYCJE FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

31 stycznia 2013 w CPS „Dialog” odbyło się posiedzenie połączonych zespołów polityki gospodarczej i rynku pracy oraz ds. prawa pracy i układów zbiorowych Trójstronnej Komisji. Tematem obrad był przygotowany przez resort pracy projekt nowej ustawy antykryzysowej.

Forum Związków Zawodowych zgłosiło podczas posiedzenia zespołów propozycje zmian do treści ustawy. Były to m.in.:

1. Propozycja przedłużenia okresu ochronnego dla pracowników z, proponowanych przez resort, 3 miesięcy do minimum 6 miesięcy. Chodzi o zakaz zwolnienia pracownika przez przedsiębiorcę, który skorzysta z pomocy wynikającej z ustawy. Ponadto forum podjęło zagadnienie konieczności rozszerzenia wskazanej wyżej ochrony na całą załogę, a nie tylko na tych, których zatrudnienie będzie wspierane.
2. Propozycja podwyższenia zasiłku otrzymywanego przez pracownika do wysokości utraconego przez niego wynagrodzenia (w razie zmniejszenia mu przez pracodawcę wymiaru czasu pracy). A w przypadku braku takich możliwości, propozycja zwolnienia otrzymanej przez pracownika subwencji z podatku dochodowego do osób fizycznych (w praktyce więc wymagałoby to wyodrębnienia tej kwoty z całości wynagrodzenia).
3. Propozycja usunięcia z projektu ustawy zapisu o braku preferencji dla produkcji krajowej.
4. Propozycja NSZZ „Solidarność” dotycząca obniżenia progu obrotów uprawniającego do wsparcia, np. do 15%.
5. NSZZ „Solidarność” zainteresowała się również brakiem rozwiązań dotyczących szkoleń pracowników w czasie przestoju spowodowanego trudnościami finansowymi firmy.

Wartym odnotowania jest, że nowa ustawa antykryzysowa nie uwzględnia zagadnień dotyczących elastycznego czasu pracy czy wielokrotnego przedłużania umów na czas określony – rozwiązania te, bowiem, mają znaleźć się w Kodeksie Pracy.

Niestety, wydaje się, że Ustawa pojawia się zbyt późno – wiele firm rozpoczęło już proces zwalniania pracowników a i kolejne przygotowują się do redukcji etatów. Rozwiązania proponowane w projekcie nowej ustawy antykryzysowej może i są wartościowe, niemniej i tak to, czy przyczyni się ona do osiągnięcia założonego celu, zależeć będzie przede wszystkim od tego, czy pomoc dostępna będzie szybko, czy może znów przedsiębiorcy mając przed sobą wizję utonięcia w stertach dokumentów i do czynienia z niedostosowaną biurokracją i tak będą bardziej skłaniali się ku łatwiejszym rozwiązaniom, czyli redukcji etatów. Pojawia się jeszcze jedno pytanie a mianowicie czy pomoc dotrze do każdego przedsiębiorstwa dotkniętego kryzysem czy (jak poprzednio w latach 2009-2011) do nielicznej grupy.

Faktem jest, że od dawna już istnieje potrzeba zainicjowania działań antykryzysowych, jednakże nie mogą one s[prowadzać się jedynie do utrzymania miejsc pracy. Aby wyjść z zapaści potrzebne są rozwiązania, które zaczną pobudzać do tworzenia nowych miejsc pracy…

Niby pomysły dobre, ale wciąż brakuje mi wśród nich np. propozycji choćby tymczasowego (związanego z kryzysem) obniżenia kosztów pracy – odnoszę wrażenie, że przyczyniłoby się to społeczeństwu bardziej niż w/w zaprezentowane rozwiązania…